Hoe gaaf was het om vandaag, op uitnodiging van kerndocent Irene van den Dorpel verbonden aan het Zadkine, een gastcollege te mogen geven over rouw.
Studenten die nu de opleiding Pedagogisch werk doen en mogelijk later in hun beroep te maken kunnen krijgen met rouw, zeker rouw bij (jonge) kinderen. Hoe ga je daar dan mee om? Hoe herken je dat? Wat is wel “goed” om te doen en wat niet? Bestaat er zoiets als goed en fout als je naar je hart luistert? Als je durft te communiceren over gevoelens die moeilijk zijn voor de ander of het kind en waar we allemaal geen handboekje over mee hebben gekregen.
Interessant om met deze studenten in gesprek te gaan hierover. Ook de culturele verschillen te horen en te bespreken.
Samen met mijn collega Judith Molkenboer, Irene van den Dorpel en de studenten was het een waardevolle ochtend.
Praten over rouw is nog steeds een onderwerp waar een taboe op rust, laat staan er plaats voor maken.
Meer onderwijsinstellingen zouden dit moeten doen, vind je ook niet?
~ 10 juni 2024 ~