Afscheid, écht persoonlijk.

De familie/nabestaanden zitten in het proces van afscheid nemen of het afscheid nemen moet nog komen.

Hoe bijzonder is het, hoe dichtbij je dan als uitvaartbegeleider mag komen in deze kwetsbare periode.

Ik ben dan ook van mening dat een familie/nabestaanden zichzelf echt mogen afvragen of ze een klik hebben met de uitvaartbegeleider. Het is in mijn ogen absoluut niet vanzelfsprekend dat ik een familie/nabestaanden mag helpen met het begeleiden van de uitvaart. 

Wanneer ik een voorgesprek heb vind ik het belangrijk om te zeggen, “mocht u nou geen klik voelen met mij, dan drink ik mijn koffie op en gaat u rustig op zoek naar iemand waarbij u dat gevoel wel hebt”.  Dit zeg ik niet om ongevoelig en koud over te komen maar om de familie écht de ruimte te geven in hun eigen beslissing. In het proces waarin een familie verkeert vind ik het van groot belang dat ze die ruimte voelen. Ascheid nemen kan maar eenmaal en dat moet ten alle tijden goed voelen.

Pas als de klik er echt is kun je je echt verdiepen in een familie. Ik kom graag meer over de persoon te weten zoals:

– Hoe was het leven van de overledene? (of degene die komt te overlijden)
– Wat heeft hij/zij allemaal meegemaakt?
– Wat deed hij/zij graag? hobby’s? familie? vrienden? vrijwilligers werk?

Aan de hand hiervan kunnen we het afscheid ook echt persoonlijk maken, met een passend ritueel zoals bijvoorbeeld de duiven van de overledene oplaten bij de afscheidsplechtigheid, of iemand vervoeren in een MINI rouwauto omdat dit haar/zijn laatste wens was of juist met ouzo proosten bij de condoleance. Dat zijn dingen die het verschil maken voor de familie/nabestaanden. 

Weet jij u al hoe u het zou willen?

(gepost 10 september 2021)